Όταν σκέφτεσαι reboot σε μία από τις πιο εμβληματικές κωμωδίες των ’80s, το πρώτο σου ένστικτο είναι τρόμος. Το δεύτερο; Σκεπτικισμός. Και μετά σου λένε ότι πρωταγωνιστεί ο Liam Neeson. Κι όμως, αυτό το Naked Gun όχι μόνο δεν αυτοπυροβολείται, αλλά καταφέρνει να σταθεί αξιοπρεπώς. Είναι το είδος της κωμωδίας που δεν έχει καμία απολύτως ντροπή. Που βλέπει τον Liam Neeson να προσπαθεί να σώσει τον κόσμο ενώ παίρνει το σοβαροφανές persona του και το κάνει ανέκδοτο. Και μέσα σε όλο αυτό, έχουμε και την απολαυστικότατη femme fatale Pamela Anderson να παίζει με πλήρη συναίσθηση του πόσο γελοίο είναι αυτό το σύμπαν. 

Ο Liam Neeson κρατάει straight face ενώ τα πάντα γύρω του καταρρέουν. Παίζει τον Frank Drebin Jr., γιο του εμβληματικού ντετέκτιβ, και οδηγεί μια ταινία γεμάτη slapstick, παρανοϊκά gags και non-stop αστειάκια που θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν. Η χημεία του με την Pamela Anderson είναι πιο πολύ cartoon παρά ρομάντζο, αλλά η ταινία το ξέρει και το γλεντάει. Ο Paul Walter Hauser είναι επίσης highlight, φέρνοντας φρέσκια, physical comedy ενέργεια σε ένα ήδη υπερφορτωμένο σκηνικό.

Δεν είναι όλα το ίδιο επιτυχημένα. Κάποια αστεία κουράζουν, κάποιες σκηνές μοιάζουν με leftover από άλλα spoof, και σε μερικά σημεία νιώθεις σαν να βλέπεις sketch show κι όχι κανονική ταινία. Αλλά κάποιες σκηνές είναι πραγματικά αστείες. Και, να λέμε την αλήθεια, το ότι ο συνεχιστής της κληρονομιάς του Leslie Nielsen θα γινόταν -έστω και για μια ταινία- ο Liam Neeson είναι κάτι που δεν περίμενε ποτέ κανείς.