Έξι άγνωστοι μεταξύ τους κακοποιοί ξεκινούν για την τέλεια ληστεία. Μετά την παταγώδη και αιματηρή αποτυχία της, ο ένας αρχίζει να υποπτεύεται τον άλλο, πεπεισμένοι ότι ανάμεσά τους υπάρχει ένα «καρφί». Η πρώτη ταινία του Quentin Tarantino θέτει τις βάσεις για το χαρακτηριστικό πλέον στυλ του που διατρέχει σχεδόν ολόκληρη τη φιλμογραφία του: γρήγορους και σπιρτόζικους διαλόγους που μπορούν να κάνουν ενδιαφέρουσα μια σημαντικά μεγάλη συζήτηση γύρω από τα φιλοδωρήματα των σερβιτόρων ή τα μπέργκερ, ένταση προσφερόμενη απλόχερα μέσα από ένα ιδιαίτερο τέμπο, μπόλικο αίμα και βία και μια ιδιαίτερη αφηγηματική ροή, σπονδυλωτή, μη γραμμική, χωρισμένη σε διακριτά μέρη. Στο Reservoir Dogs η ιστορία του και τα κίνητρα του κάθε χαρακτήρα ξεδιπλώνονται σταδιακά, μέσω του διαλόγου και της χειμαρρώδους μεταξύ τους αλληλεπίδρασης ή μέσα από πολύ σωστά τοποθετημένα flashbacks, με τρόπο που αιχμαλωτίζει την προσοχή των θεατών πολύ περισσότερο από ότι θα κατάφερνε μία γραμμική αφήγηση.