Για να είμαι ειλικρινής, για το Fall Guy δεν είχα ιδιαίτερα υψηλές προσδοκίες. Οι κωμωδίες δράσης είναι ένα genre που σπάνια μας δίνει κάτι αξιόλογο. Ταινίες του The Rock και της Marvel εντάσσονται εύκολα εκεί, κάτι που μάλλον με έχει κάνει να έχω αυτή την προκατάληψη. Παρά τους ενδοιασμούς μου ωστόσο, το Fall Guy κατάφερε να ξεχωρίσει στο είδος του, κατάφερε δηλαδή να είναι πραγματικά διασκεδαστικό.
Η πλοκή της ακούγεται απλή: ένας κασκαντέρ είναι ερωτευμένος με την πρώην του, που πλέον είναι σκηνοθέτις, και προσπαθεί να την βοηθήσει να ολοκληρώσει την ταινία της, αντιμετωπίζοντας εξωτερικούς αλλά και εσωτερικούς εχθρούς. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι σε μεγάλο βαθμό η ταινία συντελεί ως ένα love letter στους αφανείς ήρωες της βιομηχανίας, που συχνά η συνεισφορά τους παραβλέπεται.
Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο David Leitch (Deadpool 2, Bullet Train). Το παρελθόν του ως stunt double του Brad Pitt (Fight Club, Troy, Ocean’s Eleven κ.α.) τον κάνει αδιαμφισβήτητα κατάλληλο να σκηνοθετήσει αυτήν την ταινία.
Τα καθηλωτικά σκηνικά, οι αυθεντικές και αψεγάδιαστες σκηνές δράσης και κατάλληλη κατεύθυνση της πλοκής δύσκολα αφήνουν τον οποιοδήποτε να κουραστεί από την ταινία. Ειδική αναφορά πρέπει ακόμη να γίνει στο μοντάζ της καθιερωμένης συνεργάτιδάς του, Elísabet Ronaldsdóttir, αλλά και στο soundtrack.
![](https://cinexploration.gr/wp-content/uploads/2024/06/1-2.jpg)
Στην ταινία πρωταγωνιστούν η Emily Blunt και ο Ryan Gosling ενώ τους συνοδεύουν οι Aaron Taylor-Johnson και Hannah Waddingham.
Οι χαρακτήρες μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα πρωτότυποι αλλά εκτελέστηκαν στο έπακρο. Ο Gosling για μία ακόμη φορά αποδεικνύει το απίστευτο υποκριτικό του εύρος, κάτι για το οποίο δεν έχουμε συνηθίσει την Blunt, που μας έχει συνηθίσει κυρίως σε δραματικούς ρόλους (Sicario, Oppenheimer).
![](https://cinexploration.gr/wp-content/uploads/2024/06/2-2.jpg)
Αγκάθι για την ταινία ήταν μόνο το σενάριο, καθώς δεν ήταν κάτι ιδιαίτερο, με τον ρεαλισμό να απουσιάζει, επιλέγοντας ταυτόχρονα να χρησιμοποιήσει κλισέ συμβάσεις, που οδηγεί αναμενόμενα στη δραματουργική απόσπαση του θεατή. Λογικό σε έναν βαθμό βέβαια, καθώς η ταινία πολλές φορές ισορροπούσε ανάμεσα σε έναν πιο meta τρόπο αφήγησης, ίσως κατάλοιπο από την προϋπηρεσία του Leitch στο Deadpool.
Πέραν τούτου, η ταινία έχει ό,τι χρειάζεται να έχει: πολύ καλή κωμωδία, ρομάντζο, ωραίους χαρακτήρες, δράση σε ένα πλαίσιο που δεν έχουμε ξαναδεί. Είναι μία ταινία για τους αφανείς ήρωες της βιομηχανίας από τους αφανείς ήρωες της βιομηχανίας. Ένα instant classic!