Η νέα ταινία του Netflix παρουσιάζει το παρασκήνιο γύρω από την πολυσυζητημένη συνέντευξη του πρίγκιπα Andrew στην παρουσιάστρια του BCC Emily Maitlis, το 2019.
Μέσα σε διάστημα 50 λεπτών και με ένα τρομερά αλλόκοτο τρόπο, ο δούκας της Υόρκης μίλησε για τη φιλία του με τον Jeffrey Epstein, αλλά και τις κατηγορίες που βάραιναν τον ίδιο, προκαλώντας με τη στάση του σφοδρές αντιδράσεις που οδήγησαν στην αφαίρεση των βασιλικών του τίτλων μερικές μέρες αργότερα.
Βασισμένη στο βιβλίο “Scoops: Behind the Scenes of the BBC’s Most Shocking Interviews” της Sam McCallister, παραγωγού της εκπομπής “Newsnight”, η ταινία του Philip Martin φιλοδοξεί να φωτίσει τις κάπως παραγκωνισμένες πτυχές των διαπραγματεύσεων και των συναντήσεων που χρειάστηκαν προκειμένου να εξασφαλιστεί η αποκλειστική συνέντευξη. Κεντρικό πρόσωπο σε αυτή την προσπάθεια αλλά και το κέντρο αναφοράς της ίδιας της ταινίας είναι η Sam McCallister, μέσα από τα μάτια της οποίας παρακολουθούμε σταδιακά την πλοκή να ξεδιπλώνεται. Όμως, παρά τη μικρή του διάρκεια, το Scoop κουράζει σε αρκετά σημεία του, ιδιαίτερα κατά την πρώτη ώρα του. Το θέμα βέβαια εδώ δεν είναι ο αργός ρυθμός, αλλά η ανέμπνευστη απόδοση μιας υπόθεσης που, ως προς την ίδια τη θεματολογία της αλλά και ως προς την οπτική που επιλέγει να ακολουθήσει εμφανίζει μεγάλο ενδιαφέρον.
Παρόλα αυτά, η ταινία πετυχαίνει να κρατήσει τον θεατή μέσα από τις εξαιρετικές της ερμηνείες. Η Billie Piper στον ρόλο της McCallister κερδίζει την προσοχή σε κάθε πλάνο, αναδεικνύοντας τις διαφορετικές πτυχές του χαρακτήρα της. Η εκπληκτική Gillian Anderson ως Maitlis, μεταφέρει με μεγάλη ακρίβεια το άβολο κλίμα και την ένταση της σχεδόν ανακριτικής συνέντευξης με τον πρίγκιπα Andrew, τον οποίο υποδύεται αριστοτεχνικά ο αγνώριστος Rufus Sewell.
Αυτό που καταφέρνει εν τέλει το Scoop είναι να παρουσιάσει αρκετά πιστά και επιφανειακά τα γεγονότα, χωρίς καμία έκπληξη, ενώ αφήνει μια υπόνοια προβληματισμού, ίσως και δίψας για περισσότερη πληροφορία γύρω από το θέμα, η οποία ξεχνιέται λίγη μόλις ώρα μετά τους τίτλους τέλους. Παρά τις αστοχίες του όμως, αποτελεί μια ταινία που βλέπεται εύκολα, κυρίως χάρη στο υποκριτικό ταλέντο του καστ της.
