Μία ακόμα χρονιά έκλεισε για το Φεστιβάλ Καννών, και φέτος μπορούμε με σιγουριά να πούμε πως ήταν εντυπωσιακή. Είχε τους διάσημους, τα ευτράπελα, τα αμφιλεγόμενα γεγονότα, τα χειροκροτήματα που δεν σταματάνε ποτέ, αλλά ταυτόχρονα είχε ταινίες με πολύ έντονο πολιτικό χαρακτήρα και, φυσικά, το κλίμα ήταν πολιτικά φορτισμένο. Οι θρύλοι Robert De Niro και Denzel Washington βραβεύτηκαν με τον τιμητικό Χρυσό Φοίνικα για την προσφορά τους στον κινηματογράφο, με τον πρώτο να βγάζει έναν λόγο για τους κινδύνους με τους οποίους φλερτάρουν οι ΗΠΑ: της απολυταρχίας και του φασισμού. O άλλος θρύλος, Leonardo DiCaprio, ήταν αυτός που παρέδωσε το μεγάλο βραβείο στον De Niro, ενώ λίγο νωρίτερα, ο έτερος θρύλος Quentin Tarantino ανέλαβε την τελετή έναρξης του Φεστιβάλ. «Τι σόου ήταν αυτό;!». Στο διαγωνιστικό τμήμα διεκδικούσαν τα μεγάλα βραβεία 22 ταινίες από όλα τον κόσμο. Παρακάτω παρατίθενται οι ταινίες που πιστεύω πως θα έχουν σημαντική καλλιτεχνική αξία και επίδραση στον κινηματογραφικό χώρο γενικότερα.
The Phoenician Scheme (dir. Wes Anderson)
Η νέα ταινία του πολυαγαπημένου ιδιόρρυθμου δημιουργού Wes Anderson είναι γεγονός! Όπως πάντα, με ένα υπέρλαμπρο καστ και πρωταγωνιστή τον Benicio Del Toro, o σκηνοθέτης μας ταξιδεύει στις περιπέτειες του μεγιστάνα “Zsa-Zsa Korda” o οποίος πρόκειται να κληροδοτήσει όλη του την περιουσία στην μοναδική κόρη που έχει, “Liesl”, που είναι καλόγρια. Κλασικά γυρισμένη και στυλιζαρισμένη όπως όλες οι ταινίες του Αμερικανού, το “Φοινικικό Σχέδιο” έχει ήδη κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους και παρομοιάζεται με το αριστούργημα του Anderson, “The Grand Budapest Hotel” του 2014.
Sirat (dir. Oliver Laxe)
Ένας πατέρας ταξιδεύει στη Βόρεια Αφρική με τον γιό του, αναζητώντας τη χαμένη κόρη του. Η ταινία του Γάλλου σκηνοθέτη, μόνο από την περιγραφή σε προετοιμάζει για ένα πολύ δραματικό road trip movie και μια αξέχαστη κινηματογραφική εμπειρία. Απέσπασε πολύ καλές κριτικές, καθώς επίσης και 4 βραβεία στο Φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων το βραβείο Κριτικής Επιτροπής και το βραβείο Καλύτερης Μουσικής.
The Secret Agent (dir. Kleber Mendonça Filho)
Ίσως η καλύτερη της φετινής χρονιάς και σίγουρα θα γίνει personal favourite, καθώς πρόκειται για πολιτικό δράμα-θρίλερ τη δεκαετία του 1970 με πρωταγωνιστή τον Wagner Moura (aka Pablo Escobar στη σειρά “Narcos”)! O “Μυστικός Πράκτορας” ακολουθεί τον Moura στο ρόλο ενός expert στην τότε τεχνολογία, που ξεφεύγει από το μυστηριώδες παρελθόν του για να επιστρέψει στην πόλη που μεγάλωσε και να βρει την ηρεμία του. Όμως, η πόλη του δεν είναι πια αυτό που ήξερε. Η ταινία τιμήθηκε με τα βραβεία Καλύτερου Σκηνοθέτη (Kleber Mendonça Filho) και Καλύτερου Ανδρικού Ρόλου (Wagner Moura), ενώ επίσης έλαβε χειροκρότημα διάρκειας 13 λεπτών (!) στην προβολή του στο Φεστιβάλ.
Sentimental Value (dir. Joachim Trier)
Λίγα χρόνια μετά την παρουσίαση του “Ο Χειρότερος Άνθρωπος του Κόσμου” (2021) στις Κάννες, που μάγεψε κοινό και κριτικούς, ο σκηνοθέτης Joachim Trier επιστρέφει με μια δραμεντί που πιθανότατα θα μας συγκλονίσει. Η “Συναισθηματική Αξία” εξερευνά τις σχέσεις της οικογένειας μέσα από το πρίσμα της συμφιλιωτικής δύναμης της τέχνης και πρωταγωνιστούν οι Stellan Skarsgard και Elle Fanning. Βραβεύτηκε στις Κάννες με το “Grand Prize of the Festival”, το οποίο ΔΕΝ είναι το μεγαλύτερο βραβείο του φεστιβάλ –βγάλτε εσείς άκρη– και απέσπασε 19 ολόκληρα λεπτά standing ovation!
It Was Just an Accident (dir. Jafar Panahi)
Και βέβαια δεν θα μπορούσε να λείπει από την λίστα ο φετινός Χρυσός Φοίνικας του μεγάλου και κατατρεγμένου Ιρανού σκηνοθέτη, Jafar Panahi. Ο Panahi έχει φυλακιστεί και του είχε απαγορευτεί να κάνει ταινίες στο Ιράν. Θεωρείται από τους πιο επαναστατικούς σκηνοθέτες, καθώς το Ισλαμικό Κράτος του Ιράν τον πολεμά στα δικαστήρια, τη στιγμή που αυτός έχει σαρώσει τα βραβεία σε Βερολίνο, Κάννες, Βενετία και Λοκάρνο. Σε αυτή λοιπόν την ταινία του ο σκηνοθέτης ακολουθεί μερικούς άντρες της εργατικής τάξης που προσπαθούν να πάρουν εκδίκηση από τους φρουρούς που κάποτε τους βασάνιζαν. Μια περιπέτεια με έγκλημα και αγωνία που απέσπασε επίσης 10 λεπτά χειροκρότημα μετά την προβολή του.
Honorable Mentions:
Eddington (dir. Ari Aster)
My Father’s Shadow (dir. Akinola Davies)
Nouvelle Vague (dir. Richard Linklater)
Sound of Falling (dir. Mascha Schilinski)
“Any film is worth seeing,
The rest is a matter of taste”
Jafar Panahi
