Fallout – Κριτική
Μπορείς να το δεις:
prime
Fallout - Κριτική
Είδος: Δράση, Περιπέτεια, Δράμα
Ηθοποιοί: Ella Purnell, Aaron Moten, Walton Goggins
Διάρκεια: 8 επεισόδια
Χώρα: ΗΠΑ
Καταλληλότητα: Κ-18
Σε ένα μεταποκαλυπτικό Los Angeles μετά από πυρηνική καταστροφή, οι πολίτες πρέπει να ζήσουν σε υπόγεια καταφύγια για να προστατευτούν από τη ραδιενέργεια, τους μεταλλαγαμένους και τους κακοποιούς.
Fallout – Κριτική

Το Fallout είναι η πρώτη μεταφορά της ομώνυμης σειράς παιχνιδιών στη μικρή οθόνη. Για όσους δεν έχει τύχει να παίξουν κάποιο από αυτά, η σειρά διαδραματίζεται σε ένα retro-futuristic μεταποκαλυπτικό σύμπαν. Με απλά λόγια μιλάμε για ένα μέλλον όπου αρχικά η τεχνολογία είναι αισθητικά εμπνευσμένη από την μεταπολεμική Αμερική των 50s-60s. Το μεταποκαλυπτικό κομμάτι αναφέρεται στο βασικό θέμα της σειράς που είναι -όπως φαίνεται και από το όνομα- το πυρινικό ολοκαύτωμα. Η σειρά παιχνιδιών σε βάζει σε ένα κόσμο όπου ο πυρηνικός πόλεμος έχει γίνει πραγματικότητα, κάθε είδος πολιτισμού έχει καταρρεύσει και εσύ καλείσαι να συναναστραφείς με τους ελάχιστους επιζήσαντες, εξερευνώντας παράλληλα τη νέα τάξη πραγμάτων. 


Η σειρά ακολουθεί 3 βασικούς χαρακτήρες: η Lucy είναι vault dweller, δηλαδή ανήκει σε μία μερίδα ανθρώπων οι οποίοι μετά το πυρηνικό ολοκαύτωμα έχουν  επιβιώσει μέσα σε υπόγεια καταφύγια για πάρα πολλές γενιές, ο Μάξιμος ανήκει σε μία ξεκάθαρα μιλιταριστική οργάνωση (εμπνευσμένη από διάφορες θρησκευτικές αδελφότητες ιπποτών) και τέλος το γκουλ, άνθρωποι που η παρατεταμένη έκθεση στη ραδιενέργεια τους έχει μετατρέψει σε κάποιου είδους αθάνατα ζόμπι με ελεύθερη βούληση τους.


Κάθε ένας από τους χαρακτήρες αναζητά για διαφορετικό λόγο έναν επιστήμονα και μέσα από αυτή την αναζήτηση και τη μεταξύ τους σύγκρουση γινόμαστε μάρτυρες των διαφορετικών συμπεριφορών και διαχείρισης καταστάσεων. Η πατριωτική αντίληψη των ανθρώπων στα καταφύγια (πρώην ελίτ του Make America Great Again) εναντιώνεται με την φονταμενταλιστική-στρατιωτική θεώρηση της αδελφότητας του Μάξιμου, με το γκουλ να λειτουργεί ως ο συνδετικός κρίκος της προ- και μεταποκαλυπτικής Αμερικής.

Fallout - Κριτική

Το μεγαλύτερο όνομα στο καστ είναι ο Walton Goggins (Justified, Hateful 8) με τους Aaron Moten & Ella Purnell να τον πλαισιώνουν, ενώ στη σειρά συμμετέχει και ο επί σειρά ετών συνεργάτης του David Lynch, Kyle MacLachlan (ο Paul Atreides σε εκείνο το Dune του 1984). Δεν έχω κανένα παράπονο ως προς τις ερμηνείες του καστ, που έδωσε ζωή στους χαρακτήρες ικανοποιητικότατα, το οποίο έδεσε μαζί με την εξαιρετική σκηνοθεσία, με τα αρκετά γκορ στοιχεία να μεταφέρουν τέλεια την ατμόσφαιρα των παιχνιδιών.

 

Μοναδικό μελανό σημείο που εντόπισα είναι τα CGI που πιθανότατα λόγω έλλειψης budget ή χρόνου ήταν κατώτερο των περιστάσεων. Αρκετές ήταν οι φορές που μου ήρθε στον νου το πρώτο part του Dune, καθώς προκύπτει ο ίδιος ενδοιασμός που είχα και τότε: αν θα καταφέρουν να οδηγήσουν το πρώτο -εξαιρετικό μεν, με πολύ exposition δε- installment σε μία πλήρη και ενδιαφέρουσα ιστορία. 

Fallout εναντίον καπιταλισμού

Όπως και τα παιχνίδια έτσι και η σειρά έχει ένα πολύ προφανές ιδεολογικό υπόβαθρο αναφορικά με τη σχέση του καπιταλισμού και των πολυεθνικών εταιρειών με τις πολεμικές συρράξεις. Στη σειρά μία πολυεθνική, η Vault Tec, έχει ως προϊόν της το τέλος του κόσμου, καθώς αυτό που πουλά είναι θέσεις σε πυρηνικά άτρωτα καταφύγια. Η ταξική ιεραρχία και το οικονομικό σύστημα του καπιταλισμού που με τις θεωρητικές υποσχέσεις περί ελευθερίας και πραγματικής δημοκρατίας οδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα όταν αφήνονται ανεξέλεγκτα, με μεγάλες πολυεθνικές να καταλήγουν να κινούν τα νήματα σε κυβερνήσεις-μαριονέτες. 

Ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να μην βρω ειρωνική την παραγωγή αυτής της σειράς από την Amazon, δηλαδή μια εταιρεία που είναι κοντά στο μονοπώλιο των online αγορών, εξαγοράζοντας εταιρείες ενώ επεκτείνεται σε περισσότερους τομείς της οικονομίας. 

Πώς το Fallout είναι (και ταυτόχρονα δεν είναι) η πιο εντυπωσιακή μεταφορά βιντεοπαιχνιδιού;

Fallout - Κριτική

Το παιχνίδι δεν είναι ένα καθαρό γραμμικό αφήγημα, όπως π.χ. το εξίσου επιτυχημένο The Last of Us. Όταν παίζεις ένα από τα παιχνίδια της σειράς έχεις την επιλογή να φτιάξεις τον δικό σου χαρακτήρα και να εξερευνήσεις με πλήρη ελευθερία τις διάφορες ιστορίες του παιχνιδιού. Φυσικά αυτό δεν μπορεί να περάσει σε μία ταινία/σειρά, και έτσι οι δημιουργοί της σειράς αποφάσισαν να φτιάξουν μια δική τους ιστορία, χτίζοντας πάνω στον ήδη υπάρχοντα μύθο. Το πιο κοντινό που έχουμε δει σε παρόμοια ανάπτυξη ενός βιντεοπαιχνιδιού είναι το The Witcher, που αν και ανήκει και αυτό στην κατηγορία των RPG δεν έχει τις ιδιαιτερότητες που αναφέρονται παραπάνω. Η σειρά είναι μία καινούργια ιστορία που διευρύνει τον μύθο των παιχνιδιών και δεν τον μεταφέρει, κάτι που ως θεατής φαντάζει πιο ενδιαφέρον, γιατί αν και γνώριμο στο fanbase, είναι παράλληλα κάτι πρωτότυπο. 

Για να μαθαίνετε πρώτοι νέα από τον χώρο του κινηματογράφου ακολουθήστε μας σε Facebook, Instagram, Χ και TikTok.